Terwijl mijn hand reikt naar de volgende kaart om te schrijven, mijmeren mijn gedachten even weg…Het is weer mijn jaarlijkse traditie van kerstkaarten schrijven. Ik heb een tijdje de keuze gemaakt voor digitale berichtjes, maar jongens, wat vind ik een persoonlijk bericht met de hand schrijven zoveel meer diepgang, verbinding en plezier geven. Ik vond en vind het altijd leuk om een, in mijn ogen, passende kaart voor iemand uit te zoeken. Ik neem er ook altijd graag mijn tijd voor. Dit jaar ben ik me nog veel bewuster dan andere jaren merk ik. Ik besef dat ik met bepaalde personen dit jaar weinig contact heb gehad. Soms door alle drukte en “gedoe” of omdat er iets “onbewust tussen hangt”. Ik zie een naam en herinneringen, gedachten en gevoelens komen boven. Wat roept die persoon of die gebeurtenis, die situatie bij mij op? Herken ik het ergens van, misschien uit een andere periode uit mijn leven? En heel interessant dat we in elkaar leven zijn of waren. Interessant dat ik dit (onbewust) heb gemanifesteerd…Wat wil deze relatie (en dat kan elk soort relatie zijn) of situatie mij zeggen, wat wil het me laten zien? Wat mag er aangekeken worden? Wat wil er gezien, erkend en als ik dat kies, veranderd worden? Helderheid en inzichten stromen binnen. Ik ervaar rust en dankbaarheid. Dankbaar voor de rollen die deze mensen en gebeurtenissen hebben gespeeld zodat bepaalde dingen helder en bewust mochten worden. Bewustzijn omvat alles zonder oordeel. De buitenwereld reflecteert altijd je binnenwereld, jouw perceptie creëert jouw werkelijkheid. Hoe mooi is het om daar nu bewust van te zijn? Wat wil er in jou gezien en erkend worden?
Menu
