Vechten…We vechten vaak tegen van alles en nog wat. Vechten om gelijk te hebben, vechten tegen de ander, vechten tegen jezelf, tegen de wereld, de politiek. Moeder Teresa zei het echter al: “Ik ben niet tegen de oorlog, ik ben voor de vrede”. Hoe zou het zijn om te stoppen met vechten en te kiezen voor wat je wel wilt? Hoe zou het zijn om een andere keuze te maken en te stoppen met vechten en beginnen met mogelijkheden te creëren?
Zolang je nog in verzet en reactie zoals weerstand bent, heeft datgene waar je tegen vecht nog vat op je. Het blijft dan a.h.w. nog “aanhaken”. Als je er niet veel meer van vindt, heeft het niets meer om aan te blijven haken, kan het weg en heb je er ook geen last meer van. Je zit dan in een andere energie, een andere frequentie waardoor datgene waar je eerst in verzet mee was geen vat meer op je heeft. Makkelijk? Niet altijd, been there, done that maar zeker wel mogelijk en zoveel meer rustgevend en verandering creërend is mijn ervaring.
Vechten of strijden kan ook een oud patroon zijn. Of iets dat je van iemand bewust of onbewust hebt overgenomen. Vechten tegen iets, tegen iemand of tegen jezelf, terwijl je die persoon zelf eigenlijk helemaal niet meer bent. Stel dat je een bepaalde gewoonte of gedrag had en je hebt er inmiddels hard aan gewerkt maar eigenlijk nooit erkend dat je veranderd bent en dat gedrag of die persoon helemaal niet meer bent. Dan kun je op de automatische piloot nog weleens gaan vechten tegen dat oude gedrag om onbewust te bewijzen dat je die persoon niet meer bent 🙂
Hoe zou het zijn dat je er niet meer voor hoeft te vechten en mag zijn wie of wat je kiest te zijn? Minder (zelf)oordeel, minder weerstand, minder iets van dingen vinden en daarmee veranderingen in gang zetten, wat voor ruimte en mogelijkheden gaat dat creëren ?
